ماندالا ؛ کتاب رنگ آمیزی

ماندالا یک واژه سانسکریت به معنای «دایره» است؛ از واژه ماندالا به طور کلی برای اشاره به نقاشی، نمودار یا ساختارهای مشخص با معانی نمادین و خاص استفاده می شود. ماندالا به عنوان یک «کهن الگو»، در آیین‌های هندو و بودایی، به منظور نمایش جهان هستی و تمرکز بر درون خویشتن به کار می رود. ماندالاها غالباً دارای طراحی های دقیق هستند؛ آن ها از نظر هنری زیبایند و می توانند برای به تصویر کشیدن مراحل سفر معنوی، تعالیم یا قلمرو یک فرد روحانی، زندگی و یا حتی به طور کلی برای به تصویر کشیدن جهان استفاده شوند. ماندالاها ممکن است بسیار پیچیده به نظر برسند اما در حقیقت، با لایه بندی عناصر ساده از یک نقطه مرکزی ایجاد می شوند و الگویی ایجاد می کنند که با ترکیب خط ها، شکل ها، نمادها و رنگ ها تکرار می شوند.

اگر چه ماندالاها اغلب به عنوان یک شی بصری ساخته می شوند (چه با استفاده از مواد شنی، کشیدن بر روی کاغذ، پارچه و یا هنگام تجسم آن در حین مراقبه و مدیتیشن و…)، با این حال اصل فلسفه ماندالا فراتر از یک قطعه هنری یا ساختار بصری است. یکی از تعابیری که در فرهنگ های شرقی برای ماندالا در نظر گرفته می شود، تعبیر «مرکز و پیرامون» است. شرقی ها معتقدند که ما دنیا را در سطحِ ذهنِ خود تجربه می کنیم. مثلا وقتی گیرنده های حسی ما مثل چشم ها و گوش ها با نور یا صدا تحریک می شوند، سیگنالی از طریق سیستم عصبی مرکزی، به مغز ما منتقل می شود. در نتیجه آن چه ما درک می کنیم بازسازیِ مغز از واقعیت، بر اساس نحوه تفسیر این سیگنال هاست. حقیقت این است که ما هرگز به طور مستقیم پدیده ها را نمی بینیم، نمی شنویم، بو نمی کنیم، نمی چشیم و لمس نمی کنیم؛ ما فقط بازسازی ذهن خود را در مورد آن ها تجربه می کنیم. روند تجربه زندگی در سطح ذهن با جنبه مرکز ماندالا مطابقت دارد. چرا که همه ما در مرکز جهان خود هستیم؛ هیچ کسِ دیگری تجربیات ما را به اشتراک نمی گذارد. افراد دیگر ممکن است تجربه های مشابهی داشته باشند، اما تجربه‌ ما و آن‌ها با یکدیگر یکسان نیست. هر موجود زنده ای، جهان را متفاوت تفسیر کرده و با آن ارتباط برقرار می ‌کند. از سوی دیگر اگر چه ما در مرکزِ جهان خود هستیم، اما تنها موجود زنده یا پدیده ای نیستیم که در این جهان زندگی می کند. ما با همه پدیده های دیگر جهان در تعامل و زندگی مشترک هستیم. اگر یک تکه گرد و غبار شناور در فضای دوردست وجود نداشته باشد، آن گاه کل جهان وجود نخواهد داشت. در واقع وجود یک چیز دلالت بر وجود همه چیز است و این جنبه پیرامونیِ ماندالا است.

بخشی از متن کتاب