رویکردی نوین بر مدیریت کاشت، داشت و برداشت پسته

رویکردی نوین بر مدیریت کاشت، داشت و برداشت پسته پیش گفتار

کشور ایران از مهمترین تولید کنندگان پسته به شمار می­ رود. موهبت­ های خدادادی، منابع آبی، خاکی و شرایط اقلیمی مناسب زمین ه­ای برای پرورش این محصول را در ایران فراهم ساخته است. این محصول در گستره­ وسیعی از ایران پروش داده می شود که به لحاظ شرایط آبی و خاکی برای پروش محصولات دیگر باغبانی و زراعی مناسب نیستند. پرورش این محصول به لحاظ ویژگی­ های خاص و سازگاری با این شرایط مزیت نسبی را برای ما فراهم نموده است. شکی نیست به لحاظ آمایش سرزمین و معرفی گیاهان برای پرورش پسته جایگاه ویژه­ ای خواهد داشت. این محصول در ایران علی رغم شرایط مناسب و پتانسیل بالای تولید از کارایی تولید چندانی برخوردار نیست. هنوز در ایران کاملا علمی به مدیریت کاشت، داشت و برداشت این محصول نگریسته نمی­ شود و مانند بیشتر محصولات با توجه به فرهنگ ها و باورهایمان خروج از قالب قدیمی و متداول و قدم نهادن در مسیر صحیح مدیریت پرورش این محصول برایمان سخت است. این محصول که بالاترین ارز آوری برای کشور در زمینه­ کشاورزی به همراه دارد اما اصول علمی روز دنیا در باغات پسته ما اعمال نمی­ شود. در این باب تنها همین کفایت می­ کند ساده ترین اصول اولیه احداث باغ مانند فواصل کشت کاملا غیر استاندارد است. تالیفات موجود باغات ایران در شرایط موجود را بیشتر مورد بررسی قرار داده ­اند و تلاشی برای خروج از بن بست سنتی ننموده ­اند. این کتاب برگرفته شده از ۵۶ مقاله­ عملی معتبر داخلی و خارجی و ترجمه ای از (Pistachio manual) منتشر شده در سال ۲۰۰۵ توسط دانشکده­ کشاورزی دانشگاه کالیفرنیا است که با شرایط موجود در ایران مورد قیاس قرار گرفته ­اند. در این کتاب سعی شده است مطالب روز دنیا از منابع علمی استخراج و در مباحث مختلف مربوط به مدیریت کاشت، داشت، برداشت و پس از برداشت در بهبود تولید پسته ایران مورد استفاده قرار گیرد. مطالب ارائه شده نه­ تنها منبع علمی منسجمی برای دانشجویان و محققان علم باغبانی در مورد پسته می­ باشد بلکه به گونه ­ای مهندسی شده­ اند که زمینه­ استفاده برای کشاورزان و تولید­کنندگان پسته در کشور نیز فراهم شود. امید است توانسته باشیم هم در جهت کمک به بهبود شرایط تولید پسته در کشور و هم در جهت هموار ساختن مسیر تولید علم با گردآوری منابع علمی گامی هر چند کوچک برداشته باشیم.

محمدجواد محمودی میمند
دکتر عسکر قنبری عدیوی